środa, 30 grudnia 2009

Przegonić czas

Przegonić czas wertowaniem stron
gdy słowa biegną jak pociąg
kartka za kartką kartka za kartką
w wierszach ukryta pogoń.

Przegonić czas niecierpliwością
na nierówno poskładane nuty
pląsające po pianinie
mimo,że mistrz zaczął grać.

Przegonić czas muśnięciem warg
na od niechcenia rzucone żegnaj
gdy postać twoja utknęła w martwym punkcie
i chciałaby tak na wieki trwać.

Przegonić go jeszcze tylko raz widokiem
drzew posiwiałych latami pożegnań
światłami z ramp północy
blaskiem ziarenek ogorzałych za dnia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Obserwatorzy