poniedziałek, 20 lipca 2009

Co było prozą niepostrzeżenie staje się wierszem

Co było prozą niepostrzeżenie staje się wierszem
z udziałem moim najszczerszym
być w wierszu poety to jak narodzić się
zupełnie nie w tym miejscu co chcesz
poeta szukając niestety podniet wielu wśród mas
znajduje samotne kobiety którym miłość chce dać
kobieta samotna niestety rada by rady brać
od wrażliwego poety, któremu serce chce skraść
wszystko się plecie w tym świecie
w groteskę humor i fałsz
wszystko za sprawą kobiety, co w świecie tym fruwa tak
i byłoby śmiesznie niestety i byłoby aż smutnie ach
gdyby nie serce kobiety gdyby nie ten wiersz niestety.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Obserwatorzy