Zakończenie
Zabroń mi pisać.
Powiedz,że bronisz,
że to nieludzkie tak się odsłonić.
Powiedz,że głupio,że beznadziejnie,
że takie chwiejne to, że takie mierne.
Spraw bym przestała mówić o sobie,
bym zapomniała co to jest człowiek.
Rozlicz mnie z każdej zwrotki i wersa,
powiedz,że czerstwa jest ta poezja.
Skończysz me męki
a moje dźwięki przestaną drażnić i twoje ciało.
środa, 25 lutego 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
O mnie
Archiwum bloga
-
►
2010
(61)
- ► października (5)
-
▼
2009
(119)
- ► października (1)
-
▼
lutego
(53)
- Irracjonalne
- Hołd
- Fantazja
- Elita
- Zakończenie
- Reakcja
- Pączek
- Laska
- Karolina
- Już
- Inny
- Głupota
- Fiś
- Epistoła
- Dno
- Bo na stałe
- Arkusz
- Zwrot
- Spać
- Rozma(żona)
- Pomysł
- Obietnica
- Nie
- Momencik
- Litania
- Jęk
- Irytacja
- Homo homini
- Gość
- Fatalna miłość
- Etymos
- Dowód
- Czepialswo
- Atak Dżumy
- Zapisane
- Wywiad
- Refleksja
- Pomysł
- O jejku!
- Naturszczyk
- Masochizm
- Jestem
- Identyfikacja
- Humor
- Ginewra
- Foch
- Eufemizm
- Dom
- Capstrzyk
- Baby
- Aplauz
- Zwrot
- Wiersz
Proszę bardzo: nie pisz.
OdpowiedzUsuńJa tez wychodze naprzeciw oczekiwaniom: zabraniam;)
OdpowiedzUsuńPisz, kiedy chchesz, nie pisz,jeśli nie chcesz, "ty tu urządzisz"
OdpowiedzUsuńa ja lubię poczytać :)
OdpowiedzUsuńPiszcie towarzyszko skoro chęć i czas pozwala. Dooobrze się Was czyta ;-)
OdpowiedzUsuń