Zapisane w pamięci
Zapisałam w pamięci twój portret.
Stałam przed lustrem, już iść miałam do szkoły
gdy mnie zagadnąłeś.
Spojrzałam,podałam godzinę.
Potem zajęłam się sobą.
Stałeś niepewny.A może teraz mi się wydaje.
Gdy wróciłam lustra już nie było.
To dobrze,pomyślałam.
Jak spojrzeć na siebie gdy tobie poświęciło się tak mało uwagi.
Zabrakło odwagi by powiedzieć tato odpocznij.
W pamięci przyglądam się tobie w tym lustrze.
piątek, 13 lutego 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
O mnie
Archiwum bloga
-
►
2010
(61)
- ► października (5)
-
▼
2009
(119)
- ► października (1)
-
▼
lutego
(53)
- Irracjonalne
- Hołd
- Fantazja
- Elita
- Zakończenie
- Reakcja
- Pączek
- Laska
- Karolina
- Już
- Inny
- Głupota
- Fiś
- Epistoła
- Dno
- Bo na stałe
- Arkusz
- Zwrot
- Spać
- Rozma(żona)
- Pomysł
- Obietnica
- Nie
- Momencik
- Litania
- Jęk
- Irytacja
- Homo homini
- Gość
- Fatalna miłość
- Etymos
- Dowód
- Czepialswo
- Atak Dżumy
- Zapisane
- Wywiad
- Refleksja
- Pomysł
- O jejku!
- Naturszczyk
- Masochizm
- Jestem
- Identyfikacja
- Humor
- Ginewra
- Foch
- Eufemizm
- Dom
- Capstrzyk
- Baby
- Aplauz
- Zwrot
- Wiersz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz